Het vertrek naar Benin
Ik ben Marjan Kroone (´56), getrouwd met Jetse Postma (´56), moeder van 2 kinderen, Paul (´81) en Hedwig (´83).
In september 2004 ging ik vooruit om alles voor te bereiden – onze woning en het gezondheidscentrum - en Jetse volgde een jaar later om in Benin te gaan werken en wonen.
Deze beslissing is niet zonder slag of stoot genomen en wij laten onze kinderen -die beiden studeren- hier achter in Nederland. Dit heeft heel wat tranen gekost en zal nog heel wat tranen teweeg brengen. Toch staan ze achter onze plannen, omdat ze beiden vinden dat we niet straks als we oud zijn moeten zeggen: “Vroeger toen wilde ik zo graag in Afrika werken, maar….” Ook zijn ze -gelukkig- trots op ons dat wij dit doen.
Uiteraard laten we ook nog veel lieve vrienden achter en de luxe, de wetenschap dat je hier altijd eten kunt kopen, benzine kunt krijgen bij de pomp, water en elektriciteit hebt en als het al uitvalt, dan duurt het niet langer dan een dag voordat het gemaakt is. Je kunt in Nederland vertrouwen op het openbaar vervoer en dat je - als je van A naar B reist - deze afstand toch normaliter binnen een bepaalde tijd kunt afleggen. Als het regent dan ben je in Nederland niet van de buitenwereld afgesloten omdat de wegen onbegaanbaar zijn geworden. Als je trek hebt in een ijsje dan kun je dat kopen én het is ook nog vertrouwd om het op te eten! Dat is ook niet onbelangrijk.
De woning waar we in Benin wonen, is het gewezen kantoor van het SNV dat al drie jaar leeg stond. De bevolking mag het gebruiken voor algemeen belang en de gemeenteraad heeft besloten dat wij met onze projecten daadwerkelijk voor het algemeen belang aan het werk zijn en dus gratis van het kantoor en de woonruimte gebruik mogen maken.
Ook is het denk goed om te vermelden dat we géén salaris ontvangen van de stichting, alleen een vergoeding van 2 euro per dag voor eten en drinken. Dit omdat we zélf willen dat het gedoneerde geld optimaal benut wordt voor de projecten van Stichting Aktie Benin.
