Overige kleine projecten

Toen Marjan SAB had opgericht maar nog niet definitief in Benin was gevestigd, heeft zij op afstand steun geleverd aan een aantal kleinschalige projecten. Hieronder een korte beschrijving van deze projecten.

Kraamkoffers

In 2000 werd SAB door het Hôpital de Zone in Natitingou gevraagd of zij kraamkoffers kon leveren voor de verloskundigen van acht gezondheidscentra. Voor financiële ondersteuning voor dit project deed de SAB een beroep op de Stichting Parterra uit Bergen. Deze Stichting ondersteunt verloskundigen in ontwikkelingslanden. De Stichting kocht acht hardplastic koffers die werden gevuld met materiaal dat verloskundigen nodig hebben voor het uitvoeren van bevallingen en eventuele keizersneden. Het Belgische leger, dat destijds een basis had in Benin en regelmatig naar Natitingou vloog, heeft ervoor gezorgd dat deze kraamkoffers bij het Hôpital de Zone werden afgeleverd.

In september 2001 werd in Groningen een feest georganiseerd om met de opbrengst van het feest en een aantal donaties, vijf nieuwe kraamkoffers aan te schaffen voor de verloskundigen van het ziekenhuis in Kouandé. In april 2002 werden deze kraamkoffers door SAB verstuurd met behulp van het Belgische leger en in juli van dat jaar hebben Hedwig en Marjan nog eens vijf extra kraamkoffers meegenomen. Ook dit werd mede mogelijk gemaakt door de Stichting Parterra uit Bergen. De verloskundigen zijn enthousiast over de koffers, ze kunnen nu veel beter werken en op die manier bijdragen aan het terugdringen van de kindersterfte.

Voorlichtingsproject HIV

In 2007/2008 was er vanuit de overheid een nationaal voorlichtingsprogramma met betrekking tot HIV/AIDS gelanceerd. Dit programma bereikte echter alleen Boukombé Centre, maar in de rest van de regio bleek HIV voor veel mensen een nog onbekend begrip. Daarom is er in 2009 een voorlichtingsproject over HIV en SOA uitgevoerd in alle districten van Boukombé.

Sommige vrouwen hadden er iets over gehoord tijdens de voorlichting van een vaccinatiebijeenkomst, lachend vertelden ze: “Dit is heel belangrijk en nu weten sommigen van ons dit wel, maar wij zijn ’s avonds meestal thuis bij de kinderen. Jullie moeten dit aan de mannen laten weten, wij weten namelijk niet precies waar die ’s avonds zijn!”

Natuurlijk hadden ze helemaal gelijk. In Nederland is daarom geld ingezameld om ook een specifiek voorlichtingsprogramma voor het manlijke deel van de bevolking te ontwikkelen. In samenwerking met de lokale dansgroep “Diwe” is gevraagd om een voorlichtingsprogramma over HIV/SOA uit te voeren, gecombineerd met een medische voorlichting door Marjan en Albert. En met succes! De bijeenkomsten werden ontzettend goed bezocht, mede doordat de voorlichting met name verbaal en aanschouwelijk was en daarmee dus ook toegankelijk voor analfabeten.

Overigens was in 2006 de schatting van het aantal besmette volwassen met HIV voor Benin tussen 1.2% en 2%, afhankelijk van bijvoorbeeld het beroep.

Optiek Natitingou
Begin 1999 kwam Marije Gerdes in aanraking met SAB. Er werden plannen ontwikkeld om bij het Hôpital de Zone in Natitingou een optiek in te richten. De oogproblemen moesten bij de basis worden aangepakt en daarom werden ook de scholen in het Atacoragebied bezocht om de ogen van de kinderen te testen. Het doel was door kennisoverdracht van Marije de optiek als een zelfstandig draaiend onderdeel van het ziekenhuis te laten zijn. In Nederland kwamen veel positieve reacties op de plannen. Bedrijven en particulieren verzamelden materiaal: oude en nieuwe brillen, oogmeet apparatuur, een pasdoos met pasbril, een oogspiegel en skiascoop, gereedschap en slijpmachines.

In december 2000 vertrok Marije Gerdes voor 4,5 maand naar Benin om de werkruimte in te richten en een drietal mensen van het ziekenhuis, waaronder Gabriël, op te leiden. Na die periode konden deze mensen eenvoudige oogmetingen doen, glazen doormeten en slijpen, brillen maken, de bril verkoop met bijbehorende administratie zelfstandig uitvoeren.

Met Gabriël, die hoofdverantwoordelijke was geworden, was afgesproken dat men op bezoek zou gaan in de omliggende dorpen. Het was voor de mensen in de afgelegen dorpen niet te doen om naar Natitingou te komen. Van deze afspraak is helaas weinig terechtgekomen. Er bleken meerdere misverstanden te zijn. Het geld dat verdiend werd, kwam niet op de juiste plaats terecht. Ook bleek de communicatie zeer moeizaam, omdat de optiek op het terrein van het ziekenhuis van Natitingou stond en niet werd beschouwd als een zelfstandige project dat door SAB werd gefinancierd. In 2005 zijn we om bovenstaande redenen gestopt met het leveren van glazen.

Alfabetisering Kouandé
In december 2000 werd door de afgevaardigden van 7 vrouwen coöperaties (die gezamenlijk 140 vrouwen vertegenwoordigen) een verzoek ingediend of zij ook naar school konden gaan. De vrouwen wilden graag, net als hun kinderen, leren lezen, rekenen en schrijven in hun eigen taal en later in het Frans. De leeftijden van de vrouwen varieerden van 15 tot 50 jaar.

De afspraak was dat dit project in Kouandé voor 3 jaar financieel ondersteund zou worden door SAB. In april 2004 waren deze drie jaar voorbij en hebben de vrouwen in de regio Boukombé de gelegenheid gekregen om een alfabetiseringscursus te volgen, zodat zij leren lezen en schrijven in het Ditamari.

Gehandicapte kinderen

Memouna is een moeder van een geestelijk en lichamelijk gehandicapt kind Benazir. Ze wilde graag voor haar dochter zorgen en nam haar iedere dag mee naar haar werk. Dit was geheel tegen de gewoonte in, want gehandicapte kinderen worden aan hun lot overgelaten, zodat zij na verloop van tijd vanzelf sterven.

In 2000 heeft Memouna op kosten van SAB in aanwezigheid van Benazir een opleiding gevolgd in Cotonou. Ze heeft daar geleerd hoe zij beter met de handicap van haar dochter om kan gaan en hoe zij met fysiotherapie de spieren van Benazir soepel kan houden. In 2001 had Memouna op ons verzoek een plan opgesteld voor de bouw van een dagopvang of behandelcentrum voor gehandicapte kinderen, met als doel het bevorderen van de acceptatie van gehandicapte kinderen in Benin.

In november 2003 konden wij dit project overdragen aan een Belgische organisatie die een tehuis voor geestelijk gehandicapte kinderen ging bouwen in Natitingou en tevens Memouna officieel in dienst heeft genomen voor een termijn van 2 jaar om te helpen deze kinderen te begeleiden. Dit omdat Memouna -dankzij SAB- de enige vrouw in het noorden is met een erkende opleiding voor gehandicapte kinderen.

Kougnangou

Een school in Kougnangou heeft van SAB éénmalig tafels, stoeltjes en lesmateriaal ontvangen.

Hulp aan straatjongens

Dhr. Adrian is een restauranthouder, die met de opbrengsten van zijn restaurant de opleiding en sport van de straatjongens bekostigt. Wie kan leren mag naar school en anders mogen ze een beroepsopleiding tot timmerman of mecanicien volgen. Tevens worden de straatjongens in hun vrije tijd actief bezig gehouden door middel van voetbal. SAB heeft voor matrassen en kleding gezorgd voor 24 straatjongens, die opgevangen worden door Dhr. Adrian.

Aggregaat voor ziekenhuis in Natintingou

Aan het ziekenhuis van Natintingou is een aggregaat gedoneerd om het te voorzien van stroom dat tijdens operaties van groot belang is. Dit project is met dank aan Vonk Transport met groot succes voltooid.