Kerstmis in Benin

Geen Kerstgevoel zoals in Nederland, geen voorbereidingen, geen reclames, geen kerstbomen in de huizen, etalages vol met weet ik wat voor lekkers en moois . NIETS ! Tot op Kerstochtend heb je geen gevoel dat het Kerst wordt, maar dan ga je naar de kerk. Daar komen ook al meer moderniteiten en we hadden dit jaar zelf een knipperende lampenslinger aan wat touwtjes hangen.

Ik durf te stellen dat er (bijna) geen andere Nederlander op deze wereld zo een swingende en enthousiaste kerkdienst heeft meegemaakt als wij vanmorgen. Wat krijg je toch een energie van dergelijke bijeenkomsten.

We kwamen binnen en enkele ‘vergeten’ kinderen hadden hun eeuwige vieze broek en T-shirt aan, dus gelukkig wat kleding achterin de auto. Kids gauw naar buiten en helemaal in het nieuw weer naar binnen. De dienst kon beginnen.

Onze Viefje… ze heeft de dienst geleid en dat doet ze zo verrekte goed, ik ben trots op haar alsof het mijn eigen dochter is.

Op een gegeven moment zong zij helemaal alleen, zonder muziek of tamtam begeleiding, een Frans lied waarin zij vertelde hoe de Engelen de herders kwamen vertellen dat Jezus was geboren.

Hoewel niet altijd zo zuiver als wij in NL gewend zijn, maar zo imponerend, zo devoot, ontroerend en gelijktijdig met zoveel kracht en allure gebracht, als een groot chansonière.

Toen het afgelopen was kon je een speld horen vallen in onze altijd rumoerige kerk.

Jetse zei : Als Viefje de kans krijgt om tijdens de vastenaktie dit lied in Nederland in de kerken te zingen dan valt iedereen als een blok voor haar! Je ziet en hoort de diepgang en de kracht die zij put uit haar geloof.

Na de dienst hebben we met zijn allen gegeten, ca. 150 kerkgangers, onze jaarlijkse Kerstmaaltijd, traditioneel met path of rijst met tomatensaus en een ei en stukje Fulanikaas.

Het was geweldig, ik wilde even dit even met jullie delen.

Dikke kus allemaal en heel fijne dagen.

Marjan