2007 wk02 De dokter en Hedwig

  

14 januari 2007

Een beetje verlaat, maar hier weer een column vanuit Benin.

Ik zal eerst even - zeer beknopt – vertellen wat er is gebeurd met de dokter hier in Boukombé.

Op 7 december heeft iemand een doodshoofd bij de woning van de dokter gehangen met een brief daaronder. Hierin stond geschreven dat hij beter met de blanken kan gaan samenwerken en anders moet hij zorgen dat hij binnen 48 uur de regio heeft verlaten. Uiteindelijk heeft een leraar van de lagere school bekend dat hij deze brief heeft geschreven en hij werd dus opgesloten bij de gendarmerie. Maar toen kwam er een groep mensen die zeiden dat zij ook in het gevang wilden, want de brief was geschreven uit naam van de bevolking. Dus heeft men de leraar tijdelijk ontoerekeningsvatbaar verklaard en weer vrij gelaten, want zoveel celruimte is er nu ook weer niet in Boukombé en bovendien had de leraar uiteindelijk niets gedaan alleen maar een brief geschreven. De dokter was echter ongelooflijk bang en heeft zijn biezen gepakt om niet meer terug te komen. Hij heeft nog heeft enkele weken “leiding gegeven” aan het centre via de telefoon, maar is na 4 weken officieel van zijn plaats gehaald..

Afijn, iedereen ons feliciteren, maar waarmee eigenlijk? Ik zei: dit gaat alleen maar heel veel problemen geven voor ons. Nou dat heeft het ook gedaan. Een maand lang het ene onderzoekscomité na het andere dat langs kwam met vragen bij ons thuis en in het dorp. En dan de vragen die werden gesteld: De problemen waren dus toch echt serieus? De dokter wilde dus echt niet samenwerken? Hij was dus echt nooit op de werkplek? Ja, dat is nu wel duidelijk gemaakt. Wij hebben zo vaak om hulp gevraagd op alle niveaus maar niemand die dit probleem wilde erkennen. Hindert niet, het heeft lang geduurd maar uiteindelijk is de boodschap via de bevolking nu goed duidelijk geworden.

Ze hebben de dokter inmiddels twee keer een andere post in een noordelijke regio aangeboden, maar beide keren heeft de locale bevolking ter plaatse hem geweigerd, dus de dokter zit nu – in afwachting van waar hij mag werken – in l’Hopital de Zone in Natitingou.

Boukombé heeft nu dus officieel geen dokter meer, maar men is druk op zoek naar een nieuwe arts en ik heb er alle vertrouwen we goed gaan samenwerken. Immers de nieuwe dokter weet wat er is gebeurd – alles is ondertussen landelijk bekend.

Goed, dit was onze decembermaand en in vol vertrouwen gaan we 2007 binnen. Het gaat allemaal goed komen dit jaar.

Hedwig is inmiddels aangekomen voor een maand vakantie bij ons, dus dat is geweldig. Het eerste wat ze wilde in Cotonou was een van onze leerlingen ontmoeten (Joseph Tibouté- foto 1)

In Boukombé crosst Hedwig op de brommer over berg en dal en moeders is Spaans benauwd dat ze een sliding maakt op de kiezelpaadjes, maar tot nu toe gaat het goed. Vrijdag heeft ze maar liefst 70 kilometer gereden en Hedwig is ‘s avonds dan ook behoorlijk tam (gelukkig voor ons oudjes). Wel willen we dat ze een helm draagt, jullie zien ze staat er gekleurd op als ze weggaat (zie foto 2).

Verstekelinge op het meisjesinternaat:
Met de Kerstvakantie hadden we 2 logeetjes, een daarvan – Agnes - woont ca 5 km buiten Boukombé. Haar moeder is enkele maanden geleden weduwe geworden en er zijn 9 kinderen thuis en dat is ook voor haar veel werk. Echter na deze twee weken moest ze weer naar huis maar ik zie haar steeds op het terrein rondschuiven. Agnes, je mocht de Kerstvakantie komen logeren, die is nu over hè, dus alleen zaterdags tijdens de bijlessen mag je weer komen. Ze knikt braaf van ja. Tot ik deze week ’s avonds een keer bij de meiden binnen stapte terwijl iedereen net in bed lag. En wie lag er als een hondje verstopt onder tafel onder een kleedje: Agnes! Een verstekeling op het meisjesinternaat.

Hoeveel pijn het me ook deed, ik moest haar wegsturen, want dit kan echt niet. Ze begrijpt ook mijn probleem, maar dat maakt het voor ons beiden niet minder moeilijk. Want ik snap heel goed wat ze thuis allemaal meemaakt en hoop dat sommige dingen haar bespaard blijven.

Jurk laten maken:
Wat er met mijn eigendommen gebeuren kan hier in Benin.
Voor Kerst zouden we allemaal een kledingstuk van hetzelfde stofje laten maken, zoals een goed Afrikaans gezin betaamd. Echter ik wilde een Europees model voor mezelf en Brigitte zou voor Jetse en mij wat maken. Ik gaf mijn bruin linnen jurk met het verzoek deze na te maken. O maman, hij is zo mooi, mag ik hem hebben? NEE, deze heb ik gedragen toen ik het Accord de Siege tekende met de regering, deze is heel speciaal voor mij. Oke, ik krijg de nieuwe jurk, maar mijn bruine jurk komt maar niet terug. En maar vragen. Ja, het komt, het komt. Komt Albert deze week naar me toe. Maman, een klein probleempje met Brigitte. O, ze heeft mijn jurk gedragen? Ja, maar ze heeft er een stuk vanaf geknipt omdat hij te lang was………………..

Ciao en knuffel,

Marjan Kroone